ادامه تفاوت‌ های فرهنگی در ارتباط‌ های نمایشگاهی



تفاوت‌ های فرهنگی در ارتباط‌ های نمایشگاهی

امارات متحده عربی

پوشش: در بسیاری از کشورهای خاورمیانه، از خانم‌ها انتظار می‌رود پوششی بسیار محتاطانه داشته باشند که نمایانگر کمترین میزان از پوست آنها باشد. حداقل، خانم‌های تاجر و ملاقات‌کننده آمریکایی باید از لباسی استفاده کنند که شانه‌های آنها را بپوشاند و تا زانوی آنها باشد.

معرفی و آشنایی: دست دادن نسبت به دیگر کشورها خارج از ایالات طولانی‌تر خواهد بود و باید از سوی بالارتبه‌ترین فرد در اتاق تا پایین‌رتبه ‌ترین فرد انجام شود. پس از گفتن نام خود، از عبارت «السلام علیکم» استفاده کنید که به معنای سلام بر شما است.

تشریفات: مردم عرب عموما یکدیگر را با عناوین محترمانه و نام کوچک صدا می‌زنند. بالارتبه‌ترین شخص را با عنوان شیخ یا شیخه که به معنای رئیس است، و دیگر افراد حاضر در اتاق را با عنوان سید یا سیده –خانم و آقا- همراه با نام کوچکشان خطاب کنید. به همین صورت، اگر شما را برای مثال، خانم لیزا یا آقای کن خطاب کردند، آنها را اصلاح نکنید.

مکالمه: تجارت در بزرگترین شهر‎های امارات مانند دبی و ابوظبی زمان‌بر است. جلسات اولیه به هدف صحبت تجاری برگزار نمی‎شوند. در عوض، طرفین برای آشنایی با یکدیگر و نظرات، نشان دادن شخصیت و نگرش‌های خود ملاقات می‌کنند. و باید بدانید که توافق کلامی نیز تاحدی دوام خواهد داشت که گویی روی سنگ حک شده است.

زبان بدن: تمامی تعاملات عمومی شما با دستانتان باید با دست راست انجام شود، چه در حال تحویل نامه ای هستید، چه دست می‌دهید و چه در رستوران چنگال به دست دارید. دست چپ ناپاک تصور می‌شود.

صرف غذا: استفاده از الکل در برخی از هتل‌ها و رستوران‌های دارای سبک غربی قانونی، اما در بخش عمده‌ی این کشور ممنوع است. در جلسات با فضای تجاری یا در جلسات به صرف شام به ندرت مشروب به شما عرضه خواهد شد، و سفارش آن در چنین جلساتی توصیه نمی‌شود.

تفاوت‌ های فرهنگی در ارتباط‌ های نمایشگاهی

هند

وقت‌شناسی: یکی از بزرگترین موانع فرهنگی آمریکایی‌ها در هند، رابطه‌ی این ملت با زمان است. مردم هند معمولاً از «10 دقیقه» برای بیان نیم ساعت زمان استفاده می‌کنند و پنج دقیقه دیرکردن به راحتی می‌تواند به معنای سه یا چهار برابر این زمان باشد. مسافرین تجاری از ایالات متحده باید سعی در به موقع رسیدن به جلسات داشته باشند، اما درصورت عدم اجرای برنامه پس از زمان مشخص شده‌ی جلسه نارضایتی خود را در ظاهر ابراز نکنند.

معرفی و آشنایی: اگرچه بیش از پیش از تاجران غربی انتظار می‎رود که خود را با محکم دست دادن معرفی کنند، احوالپرسی قدیمی با بیان کلمه «ناماسته» هنوز در هند رواج گسترده دارد. برای چنین نوعی از احوالپرسی، دستان خود را باهمدیگر در مقابل سینه‌ی خود قرار دهید، به صورتی که گویی درحال عبادت هستید و کمی خم شوید. به جای آن، بیان کلمه «ناماسته» با صدای بلند به همان معنای احوالپرسی خواهد بود.

تشریفات: عبارت «لطفاً» و «ممنونم» عموماً در فرهنگ هندی جایی ندارند، و استفاده شما از آنها موجب اضطراب و محظوریت میهمان یا میزبان شما خواهد شد. پس به جای تشکر از کسی برای پذیرفتن شما در دفتر خود یا دعوت به شام برای مثال، از طریق تعارفاتی مانند «بودن در میان تیم شما باعث خوشحالی است» یا «غذا خوشمزه و عالی بود» قدردانی خود را ابراز کنید.

زبان بدن: تکان دادن دستانی که بالا آورده اید در هند به معنای «سلام» است. در عوض، این ژست «نه» یا «من را تنها بگذارید» تعبیر می‌شود.

صرف غذا: در محیط‌های سنتی صرف غذا در هند، غذا معمولاً به جای قاشق چنگال با دست خورده می‌شود. اما خوردن با دست چپ به معنای بی‌ذوقی و بدسلیقگی است. همچنین به یاد داشته باشید که پیش از غذا و پس از غذا دستان خود را بشوید.

چین

معرفی و آشنایی: خود را به همه افراد به ترتیب ارشدیت در کشور معرفی کنید. احوالپرسی را به تعویق بیاندازید تا میزبان (یا میهمان) چینی شما شروع کند، چه این احوالپرسی سرتکان دادن به آرامی و چه دست دادن با لمسی مختصر پس از خم‌شدن کوتاه اما عمدی تا 45 درجه باشد. هر رفتار شدید‌تری در شرایط حرفه‌ای به عنوان تقلید از میزبان قلمداد خواهد شد.

صرف غذا: آماده باشید تا خود را به دستان میزبان بسپارید، که تمامی سفارش‌های میز را انجام خواهد داد. اگر از شما پرسیده شد که تمایل به صرف چه غذایی دارید، از ابراز نظر خود واهمه نداشته باشید، اما کلاً بهتر است که این انتخاب را به میزبان خود بسپارید. میزبان تنها کسی خواهد بود که با گارسون صحبت می‌کند و صورتحساب را نیز پرداخت خواهد کرد. صورتحساب در چین هرگز بین افراد تقسیم نخواهد شد و در صورتی که پیشنهاد دادن سهم خود را بدهید موجب شرمندگی میزبان است.

زبان بدن: دریافت و دادن کارت‌های تجاری- یا جزوه، دعوتنامه رستوران یا بروشور حین جلسه بدینمنظور- باید حتما با دو دست انجام شود. و کارت تجاری باید پیش از کنار گذاشتن خوانده و معرفی شود.

تشریفات: در تمام مدت آرام و خونسرد باشید. در چین، بروز ظاهری احساسات موجب شرمندگی اطرافیان شما می‌شود. اگر احساس می‌کنید دچار اضطراب شده‎اید، برای میزبان خود توضیح دهید که از کمک آنها در درک صحیح مسئله قدردانی می‌کنید. به تعویق انداختن نام بازی آداب معاشرت به سبک چینی در اتاق جلسات و بیرون در معرض عموم است.

مکالمه: پیش از هماهنگی برای فراخوانده شدن صبر کنید. از صحبت درباره مرگ یا مقایسه تجربیات خود در چین نسبت به دیگر ملت‌های آسیایی نیز اجتناب کنید.

ژاپن

تفاوت‌ های فرهنگی در ارتباط‌ های نمایشگاهی

زبان بدن: بستن چشمان هنگامی که با شما صحبت می‌شود نشانه تمرکز عمیق و توجه به صحبت‌های عنوان شده است، و نشانگر بی‌حوصلگی یا خواب‌آلودگی قلمداد نمی‌شود. اگر شک دارید که مخاطب شما در حال چرت زدن است به صحبت کردن ادامه دهید. هنگامی که صحبت شما تمام شد، میهمانان چشمان خود را باز خواهند کرد.

صحبت کردن: واژه‌ی «hai» -یا بله- مکرراً در تمامی جلسات توسط شرکت‌کنندگان در اتاق استفاده می‌شود. اما از آنچه در حقیقت ابراز شد سوء برداشت نکنید. «بله» به معنای توافق نیست، اما می‌تواند تأیید این مسئله باشد که گفته‌های شما به درستی شنیده و درک شده اند.

معرفی و آشنایی: می‌توانید به جای دست دادن، در مقابل میزبان یا میهمان خود برای معرفی به طور عمیق و متفکرانه خم شوید. هرچه خم شدن عمیق‌تر باشد احترام بیشتری را نشان می‎دهد. کارت‌های تجاری چاپ شده به زبان ژاپنی باید به تمامی افراد حاضر در اتاق ارائه شود.

وقت‌شناسی: تأخیر پذیرفته نیست، بنابراین همیشه طوری برنامه ریزی کنید که با کمی وقت اضافه به جلسه برسید. استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی ژاپن به عنوان مثال، هر قطار یا اتوبوسی که بیش از یک دقیقه پس از زمان برنامه‎ریزی‌ شده‌ی خود برسد خیلی دیر خواهد بود.

صرف غذا: منتظر شوید تا میزبان پیش از شما شروع به غذا خوردن کند. همیشه مقدار اندکی غذا در ظرف خود باقی نگه دارید، چراکه تمیز کردن آن نشانه‌ای از سیر نشدن یا نارضایتی شما است.

استرالیا

معرفی و آشنایی: حین معرفی به تمامی افراد حاضر در اتاق همراه با تماس چشمی دست بدهید. هر دو نام کوچک و نام خانوادگی خود را عنوان کنید و نام فردی که درحال فشردن دست وی هستید را نیز تکرار کنید. برای مثال، «سلام من دیوید هاینس هستم، لی! از آشنایی با شما خوشوقتم.»
عناوین: پس از اینکه خود را هم با نام کوچک و هم نام خانوادگی معرفی نمودید از خطاب کردن هر فرد حاضر در اتاق تنها با نام کوچکشان واهمه نداشته باشید.

صرف غذا: به توصیه‎های قدیمی پدربزرگ و مادربزرگ‌های خود توجه داشته باشید: آرنج‌ها دور از میز باشند. هنگامی که غذای خود را تمام کردید، چنگا و چاقو را کنار همدیگر روی بشقاب قرار دهید. انعام معمولاً در صورتحساب لحاظ می‎شود، اما برای دریافت خدمات عالی باید انعام بیشتری داده شود. پیشنهاد برداشتن صورتحساب را بدهید، اما درصورت اصرار از سوی میزبان اجازه این کار را به وی بدهید.

تشریفات: آداب معاشرت به سبک استرالیایی تقریباً مشابه همان چیزی است که خارج از ایالات متحده با آن آشنا هستیم. رفتاری راحت اما حرفه‌ای نشان بدهید.

مکالمه: در افزودن نظرات خود به بحث تردید نکنید. مردم استرالیا عموماً پذیرای هر فرد دیگری هنگام بحث درباره تجارت هستند، اما مادامی که مکرراً حرف فرد سخنگو را قطع نکنید یا موضوعات خارج از بحث را به میان نیاورید.

زبان بدن: از ایجاد علامت صلح با وضعیت کف دست رو به بالا اجتناب کنید –مانند زمانی که عنوان می‌کنید: «و دوماً …»، یعنی علامت صلح با کف دست به داخل معنایی برابر با معنای انگشت میانه در ایالات متحده دارد.

آلمان

تشریفات: عناوین در آلمان دارای اهمیت هستند، و هر فرد باید با عنوان حرفه‌ای خود یا سمت و نام خانوادگی خطاب شود.
زبان بدن: دستان خود را در جیب نگه ندارید، چراکه این کار نشانگر طبقه اجتماعی پایین یا نامرتبی است.

معرفی و آشنایی: اگر اپرا قصد دیدار از آلمان را داشته باشد، به حتم اینگونه اظهار خواهد کرد که، «به شما دست داده می‌شود! و شما دست می‌دهید! همه دست خواهند داد!» تمامی افرادی که در اتاق حاضر هستند، از مدیر گرفته تا خانم نامه‌رسان یا حتی هر کودکی که شاید در جلسه باشد باید به طور سریع و محکم به هم دست بدهند. همچنین استفاده از اصطلاح «Guten tag» (روزبخیر) یا «Guten abend» (عصربخیر) نشانگر ادب است.

پوشش: از رنگ‌های روشن و جسورانه باید اجتناب شود. لباس را محتاطانه از میان کت‌وشلوارهایی یا پیراهن‌هایی متناسب با شکل بدن انتخاب کنید که ممکن است در ایالات متحده بپوشید. جوراب‌ها باید ساده، تیره و بدون طرح یا لوگو باشند.

مکالمه: صحبت خود را حداقل در ابتدا به عالی‌رتبه‌ترین فرد در اتاق حین جلسه معطوف کنید. پذیرای صحبت و خطاب هر فرد دیگری باشید که ابتدا توسط رهبر تیم خود فراخوانده می‌شود.

وقت‌شناسی: وقت‌شناسی در آلمان از اهمیت بسزایی برخوردار است. برای تمامی جلسات سر وقت حاضر شوید. تنها دو یا سه دقیقه دیر رسیدن می‌تواند برای مدیر آلمانی توهین‌آمیز باشد، به خصوص اگر شما سمتی پایین‌رتبه‌تر داشته باشید.

شرکت نمایشگاه سازان با بیش از 14 سال سابقه در امر برگزاری نمایشگاه بین المللی ، همایش ، طراحی و غرفه سازی آماده ارائه مشاوره و همکاری با شما عزیزان می باشد.جهت ثبت نام در نمایشگاه بین المللی و غرفه سازی در تهران ، غرفه سازی در تبریز ، غرفه سازی در اصفهان ، غرفه سازی در شیراز ، غرفه سازی در مشهد و غرفه سازی در کیش با ما تماس بگیرید.